Spawanie metali ma długą tradycję. Pierwszy przykład spawania odnotowano w Egipcie, gdzie kowale używali młota i kowadła do wykuwania żelaznych narzędzi, które następnie wykorzystywali do budowy statków. Jednak pierwszy przykład nowoczesnego spawania odnotowano w XVI wieku, kiedy to niemiecki kowal Johannes Gessner ręcznie spawał stal i żeliwo. W 1801 roku Anglik John Frederic Daniell wynalazł pierwszą baterię elektryczną i wykorzystał ją do zasilania małej elektrycznej spawarki łukowej.

Obecnie istnieje wiele rodzajów elektrod używanych do spawania. Spawanie opiera się na prostej zasadzie: metale topią się w wysokiej temperaturze. Aby je stopić, trzeba wytworzyć tyle ciepła, aby metal zmienił swój stan ze stałego na ciekły. Ciepło jest wytwarzane przez intensywny prąd elektryczny przepływający przez metal. Elektroda służy jako przewodnik, który przepuszcza ten prąd przez metal tak, że topi się on i łączy z innymi metalami lub stopami umieszczonymi w pobliżu.

Elektrody mogą być wykonane z różnych materiałów, z których każdy ma swoje własne cechy. Na przykład elektrody miedziane są łatwe w użyciu, ponieważ wytwarzają dużą ilość ciepła

Spawanie to metoda łączenia materiałów ze sobą poprzez ich stopienie, a następnie sklejenie. Jest to doskonały sposób na wiązanie metali, ale może być również stosowany do fuzji tworzyw sztucznych. Wśród różnych metod spawania wyróżnia się przede wszystkim spawanie elektryczne elektrodami otulonymi. Chcesz wiedzieć, jakie rodzaje elektrod wyróżniamy i kiedy należy je stosować?

Elektrody stosowane w zgrzewaniu punktowym

Zgrzewanie punktowe to metoda łączenia dwóch elementów metalowych za pomocą spoiny, która ma charakterystyczny punktowy kształt. Najczęściej stosuje się ją do łączenia elementów wykonanych ze stali stopowych, ale może być również stosowana na węglu i metalach nieżelaznych, a także jest w stanie wytworzyć różne grubości spoiny.

W ostatnich latach to zgrzewanie punktowe stało się coraz bardziej popularne ze względu na nową technologię. Wcześniej możliwe było jedynie wytwarzanie prostych zgrzewów o jednolitej średnicy, ale obecnie wiele maszyn jest w stanie wytwarzać zgrzewy o zróżnicowanej średnicy – od 3 mm do 12 mm – a nawet zgrzewy punktowe o nieregularnym kształcie.

Głównym powodem wzrostu popularności jest fakt, że ten rodzaj zgrzewarki punktowej może wzmocnić słabe miejsca poprzez zastosowanie stali o wyższej wytrzymałości w miejscach, gdzie jest to potrzebne. Pozwala to zaoszczędzić czas, ponieważ typowa procedura obejmowałaby kilka etapów obróbki. Zgrzewanie punktowe ułatwia również kontrolę wymiarów poszczególnych części i daje pewność, że wszystkie są produkowane zgodnie ze specyfikacją.

Elektroda grzybkowa – wygoda precyzji

Elektrody grzybkowe to elektrody stosowane do łączenia zgrzewalniczego. Posiadają one bardzo mały promień krzywizny, dzięki czemu może pracować na bardzo bliskich odległościach. Jak sama nazwa wskazuje, jej charakterystyczny kształt przypomina kształt grzybka. W rzeczywistości termin „elektroda grzybkowa” jest często używany zamiennie z terminem „elektroda płaska” dla określenia elektrod płaskich o małym promieniu krzywizny.

Elektrody grzybkowe są szeroko stosowane w spawaniu stali węglowej. Nie są one odpowiednie do spawania stali nierdzewnej, ponieważ pozostawiają trudne do usunięcia zanieczyszczenia i powodują korozję. Końcówka robocza elektrody grzybkowej wykonana jest z czystego srebra lub posrebrzanej miedzi, która podczas użytkowania zostanie pokryta chlorkiem srebra. Powłoka ta poprawi jakość spoiny. Aby przygotować ją do użycia, końcówkę należy najpierw oczyścić, aby usunąć olej z jej powierzchni, a następnie podgrzać w piecu lub piecu do obróbki cieplnej powietrza, aby umożliwić powstanie powłoki chlorku srebra. Jeśli nie zostanie to zrobione, łuk zawiedzie z powodu złuszczania się powłoki i przyklejania się do części węglika wolframu w palniku lub jeziorku spawalniczym, co uczyni go bezużytecznym do dalszego użytku.